Madeleine L'Engle

Madeleine L’Engle (1918-2007) schreef in totaal bijna zestig romans. Schrijven was altijd al haar passie. Een rimpel in de tijd was haar doorbraak en werd bekroond met de prestigieuze Newbery Medal in 1963.

Vragen aan Madeleine L’Engle (1918-2007), auteur van Een rimpel in de tijd (A Wrinkle in Time)

Wat wilde u vroeger worden?
Schrijfster. 

Wanneer wist u dat u schrijfster wilde worden?
Van jongs af aan. Zodra ik kon praten, wist ik dat ik schrijfster wilde worden. En ik las veel. Ik verslond Emily of New Moon en andere boeken van L.M. Montgomery, en omdat ik die geweldig vond, begon ik zelf te schrijven.

Wanneer begon u te schrijven?
Toen ik vijf was schreef ik een verhaal over een klein ‘mijsje’.

Wanneer werd er voor het eerst iets van u gepubliceerd?
Dat was toen ik nog heel jong was, een gedicht in Child Life. Dat ging over een eenzaam huis, heel zielig.

Waar schrijft u uw boeken?
Overal. Ik schrijf eerst een kladversie en die typ ik dan uit. Mijn eerste typemachine dateerde van voor de Eerste Wereldoorlog. Hij was van mijn vader geweest, die hem meenam de oorlog in. Het ding heeft waarschijnlijk de hele wereld rondgereisd.

Wat is het beste advies dat u ooit hebt gekregen over schrijven?
Om gewoon te gaan schrijven.

Wat is uw vroegste jeugdherinnering?
Ik herinner me dat ik in de zomer voor een paar weken naar mijn oma in Florida ging. Het huis lag midden in een moeras met krokodillen. Ik hou niet van krokodillen, maar die waren daar wel en ik was er bang voor.

Wat is uw fijnste jeugdherinnering?
Dat ik op mijn kamer zit.

Tegen wie keek u het meest op toen u jong was?
Tegen mijn moeder. Ze kon prachtig vertellen en ik was dol op haar verhalen.
En ze hield van muziek en platen draaien. We speelden samen quatre-mains op de piano.

Waar was u niet goed in op school?
In wiskunde en Latijn. Ik had een hekel aan mijn leraar Latijn.

Wat is voor u het belangrijkst in vriendschappen?
Liefde.

Wat is uw lievelingslied?
‘Drink to Me Only with Thine Eyes’.

Wat is uw favoriete jaargetijde?
De herfst, denk ik, wanneer de bladeren verkleuren. Ik ben dol op guldenroede en wilde wortelbloemen.

Hoe luidde de oorspronkelijke titel van Een rimpel in de tijd
Mevrouw Wazda, mevrouw Wiedan en mevrouw Wellek.

Hoe kwam u op het idee voor Een rimpel in de tijd?
We woonden met onze drie kinderen op een melkveeboerderij op het platteland. Ik begon toen te lezen wat Einstein over tijd heeft geschreven. En ik heb veel van zijn principes gebruikt om een universum te creëren dat toch geloofwaardig was.

Hoe moeilijk was het om een uitgever te vinden voor
Een rimpel in de tijd?Twee jaar lang ving ik overal bot. Keer op keer kreeg ik een standaard afwijzingsbriefje. Ten slotte, na zesentwintig afwijzingen, belde ik mijn agent en zei: ‘Stuur het maar terug. Het is te afwijkend. Niemand wil het uitgeven.’ Hij stuurde het terug, maar een paar dagen later drong een vriend van mijn moeder erop aan dat ik de uitgever John Farrar zou ontmoeten. Die was enthousiast over het manuscript en besloot uiteindelijk om het uit te geven. Hal Vursell was mijn eerste redacteur.

Welk personage lijkt het meest op u?
Niet een. Ze zijn allemaal wijzer dan ik.